สยองสแควร์

เรื่องผี “โคกะโหลก” นี้เป็นสายจากคุณแฮ็ก ช่างแต่งหน้าชื่อดังที่พี่ป๋อง กพลแกรู้จักในวงการ คุณแฮ็กเป็นสาวสอง บอกเล่าเรื่องราวสยองปนสยิวครั้งที่ยังเป็นวัยรุ่น ซึ่งเรื่องนี้เป็นที่ทอล์คออฟเดอะทาวน์ในข้ามคืน จากคำๆหนึ่งในรายการที่พี่ป๋องทักถามขึ้นว่า “เดี๋ยวนะแฮ็ก อะไรนะ โขกกะโหลกเหรอ?” “ไม่ใช่พี่ป๋อง โค..โคกะโหลก” จนเป็นไวรัลไปในโลกโซเชียล เรื่องผีมาแรงที่ทำพี่ป๋อง กพลต้องหน้าซีด แม้จะฟังเรื่องผี รับสายเรื่องผีมาเป็นพันๆสาย

เรื่องผี The Shock มีอยู่ว่า…ตัวคุณแฮ็กในสมัยสาวๆ ร่วมด้วยก๊วนเพื่อนสาวสอง มักจะมีกิจกรรมยามค่ำคืนที่เรียกกันว่า “คืนออกล่า” อยู่ ออกล่าที่ว่าก็คือล่าผู้นั่นเอง หลังจากที่ตกได้ผู้มาเป็นคู่ขากันครบ สถานที่ที่ทั้ง 6 ชีวิต 3 คู่ เลือกที่จะทำกิจกรรมสันทนาการร้องเพลงประสานเสียงก็คือ ตึกแถวร้างในซอยบ้าน

ตึกแถวที่ว่านี้อยู่ไม่ห่างจากบ้านคุณแฮ็กนัก คุณแฮ็กเล่าว่าค่อนข้างคุ้นเคยดี เพราะตนผ่านตลอด เคยเห็นตั้งแต่สมัยยังมีกิจการ มีคนอยู่ จนปัจจุบันกลายเป็นตึกร้างไปนานแล้ว อย่างไรก็ตาม ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าเคยมีใครเห็นผีสางหรือเรื่องเล่าลือแต่อย่างใด

เวลาล่วงเลยไปเที่ยงคืนกว่า บรรยากาศเงียบเชียบไร้ผู้คน เพื่อนคุณแฮ็กเข้าไปเปิดฟลอร์เป็นคู่แรก เวลาผ่านไปสักพักหลังรอดูเชิง คุณแฮ็กก็ควงคู่ตัวเองตามเข้าไป โดยที่มีคู่ที่สามยืนสแตนด์บายเฝ้าต้นทางไว้ กะว่าผลัดกันเข้าไปวาดลีลากันคนละเซ็ท สองเซ็ท

คุณแฮ็กแหวกประตูเหล็กพับเข้าไป ด้านในมืดตื๋อ แต่สิ่งที่ทำให้ความเร่าร้อนดังดวงดาวเมื่อพราวแสงของคุณแฮ็กดับมอดลงอย่างว่องไว ก็คือภาพแปลกๆที่ปรากฏตรงหน้า คุณแฮ็กเล่าว่า “เพื่อนหนูกำลังโคกะโหลกอยู่…พี่ป๋องงง”

พี่ป๋องก็ถามว่า “เดี๋ยวนะแฮ็ก โขก-กะ-โหลกเหรอ? โขกทำไม”

“ไม่ใช่พี่ โค…โค-กะ-โหลก” แต่พี่ป๋องก็ติดใจอยู่ตรงคำนี้ ว่ามันมีความหมายยังไง บางทีอาจจะรู้สึกว่ามันเป็นพิธีกรรมไสยศาสตร์หรือเปล่า คุณแฮ็กก็เลยถามพี่ป๋องว่า “พี่ พูดได้ใช่มั้ย” พี่ป๋องก็ยืนยันว่า…พูดได้สิ คนเรามีฟรีดอมออฟสปีช ทำไมจะพูดไม่ได้ล่ะ

“เพื่อนหนูมันดูด___ให้ผู้ชายอยู่ค่ะ”

พี่ป๋องเลยถึงกับหลุด สตั๊นท์ไปนับครึ่งนาทีเพื่อตั้งสติ และบอกว่าพี่ผิดเองในจุดนี้ คุณแฮ็กจึงได้เริ่มเล่าต่อ ว่าเพื่อนนางกำลังนั่งคุกเข่าแล้วเป่าปี่ให้ผู้ที่ยืนพิงกำแพงอยู่ แต่ประเด็นคือไม่ได้มีแค่คุณแฮ็กกับคู่ที่ยืนดูภาพนั้นอยู่ ถัดไปอีกด้านในมุมมืดๆกลางห้อง มีชายแก่รูปร่างผอม ใส่เสื้อจีนกางเกงขาก๊วย นั่งยองๆแล้วจ้องสายตาไปที่พิธีโคกะโหลกอยู่เช่นกัน แขกที่ไม่นึกว่าจะได้พบในสถานที่รกร้างนั่นต่างหาก ที่ทำให้คุณแฮ็กตกใจ

กระทั่งเพื่อนสาวคุณแฮ็กรู้สึกตัวเลยหันมาพบกคุณแฮ็ก แล้วส่งสายตาสงสัยไปเพราะปากไม่ว่าง ราวกับจะถามว่า อำไออึงไอ่ไออำอันอั่งอู้น คุณแฮ็กก็ค่อยๆหันหน้าไปมองทางคนแก่เป็นคำตอบแทน เพื่อนสาวมองตามไปก็ตกใจ เพราะตอนเข้ามาทีแรกก็ไม่มีใครแน่ๆ ไม่งั้นใครจะกล้าโซโลทรัมเป็ทกลางคาร์เนกี้ฮอล์

กลายเป็นว่าทั้งสามฝั่ง ผลัดกันมองกลับไปกลับมาอยู่ครู่นึง ใจคุณแฮ็กคืออยากวิ่งมาก แค่มันก้าวไม่ออก จู่ๆคนแก่ตัวบางที่นั่งยองๆก็ค่อยๆลุกขึ้นยืนและยืดดด ภาพที่เห็นคือ หัวแกสูงติดเพดาน…เพดานในตึกที่สูงเกือบ 3 เมตร แต่ไม่ว่าจะสูงแค่ไหน หัวลุงแกก็ไปถึง ตอนนี้เพิ่งสังเกตเห็นว่าด้านหลังลุงมีตี่จู่เอี๊ยะหรือศาลจีนตั้งพื้นวางอยู่

ถึงตอนนั้นไม่ต้องมีใครให้สัญญาณ นักวิ่งผลัด 4×100 ก็พร้อมออกตัวทันที เป้าหมายคือออกจากประตูให้ได้ แล้วไปที่มอ’ไซค์ ซึ่งหลังจากวันนั้นก็ทำให้คุณแฮ็กขยาดที่จะผ่านตึกหลังนั้น รวมทั้งเลิกแสดงสดโอเปร่ายามค่ำคืนไปเลย ภายหลังคุณแฮ็กและเพื่อนเข้าใจว่านั่นน่าจะเป็นศาลของเจ้าที่เจ้าทางของตึกแห่งนั้นมาก่อน กระทั่งตึกร้างไปแล้วไม่ได้มีการมาทำพิธีนำออกไปด้วย เลยยังมีเจ้าที่สิงอยู่ ถึงแม้ปกติจะไม่มีใครพบเจอ แต่การมาเยือนโดยไม่ได้แจ้งเตือนมาก่อนของคุณแฮ็กละคณะ รวมทั้งการแสดงอันฉูดฉาด น่าจะสร้างความประทับใจให้ท่านไม่น้อย จนท่านต้องปรากฎตัวออกมาห้ามปราม เรื่องก็มีเท่านี้

#เขื่อนประตูผี
เล่าโดย : คุณบอย จาก เดอะช็อค เรดิโอ

    เป็นประสบการณ์ที่รุ่นพี่เล่าให้ฟัง เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นที่หมู่บ้านแถวย่านพุทธมณฑล เมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา บ้านของรุ่นพี่ จะอยู่ข้างๆกับหมู่บ้านนึง หมู่บ้านนี้จะไม่ค่อยมีคนอยู่ เพราะสร้างเสร็จแล้วจะขาย แต่ก็ขายไม่ได้

    ส่วนทางเข้าหมู่บ้านจะลึก และเปลี่ยวมาก แท็กซี่กับวินมอเตอร์ไซค์จะไม่กล้าเข้าไป บ้านของรุ่นพี่จะต้องใช้เส้นทางเข้าหมู่บ้านนี้ แล้วอ้อมไปข้างๆหมู่บ้าน ก็จะเป็นสวน แล้วต้องผ่านสวนเข้าไป จึงจะถึงบ้าน

    แต่เพราะรุ่นพี่ไม่กล้าใช้เส้นทางเข้าหมู่บ้าน ก็ใช้วิธีพายเรือข้ามฝากไป จากถนนใหญ่ข้างนอก ที่สามารถพายเรือไปถึงบ้านได้ เลยลงไปทางหมู่บ้านนิดหน่อย จะมีเขื่อนที่เรียกกันว่าประตูผี จะเป็นทางน้ำหักศอก ตรงประตูเขื่อน น้ำจะวนอยู่กับที่ แล้วดูดลงไปข้างล่าง

    ตอนนั้นรุ่นพี่เลิกงานกลับมาถึง ก็เห็นพวกกู้ภัยมากันหลายคัน ก็คิดว่าสงสัยจะมีคนตายอีกแล้ว รุ่นพี่จึงเดินเข้าไปถาม “พี่ มีคนตายหรอ” กู้ภัยบอกว่า “ใช่ เรือถูกน้ำดูด เรือไปกระแทกกับประตูเขื่อนแตก” แล้วกู้ภัยที่จะลงไปช่วย ต้องใช้เชือกสองเส้นใหญ่ๆ เพราะน้ำตรงนั้นจะดูดแรงมาก

    ศพไปจมอยู่ใต้ประตูเขื่อน เพราะน้ำไม่พัดขึ้นมา แต่จะม้วนวนอยู่ข้างล่างตลอด และนี่ก็ไม่ใช่รายแลก หลายรายที่เอาชีวิตมาทิ้งตรงนี้ เพราะมันเป็นทางหักศอก ถ้าหลุดเข้าไปแม้แต่นิดเดียว น้ำจะดึงเข้าไปตีกับประตูเขื่อน แตกหมดทุกลำ จึงได้มีคนออกมาเตือนว่า เวลาน้ำขึ้น ห้ามพายเรือไปตรงนั้น

    มีอยู่วันนึง ตอนที่รุ่นพี่เลิกงาน ก็ได้ไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วกลับมาดึก ตอนเช้าของวันนั้น คุณน้าได้กำชับกับรุ่นพี่ว่า “วันนี้อย่ากลับดึกนะ เพราะมันเพิ่งมีคนตายใหม่ๆ แล้วไม่รู้ว่าไอ้เขื่อนตรงนั้น มันจะเอาอีกสักกี่คน ถึงจะพอ”

    พอรุ่นพี่เดินมาถึงที่เรือ ก็ปลดเชือกผูกเรือ แล้วก็พายเรือกลับ ช่วงที่ผ่านสวนมะพร้าว ก็ได้ยินเสียงคนพายเรือตามมาจากข้างหลัง รุ่นพี่ก็อุ่นใจที่มีเพื่อนร่วมทาง พอจังหวะที่รุ่นพี่ยกไม้พายขึ้นมาบนเรือ เสียงพายเรือข้างหลังก็เงียบ

    พอเอาไม้พายจ้วงลงน้ำแล้วพาย ก็ได้ยินเสียงพายเรือมาจากข้างหลังเหมือนกัน รุ่นพี่ก็เอะใจ แต่ก็ยังไม่หันไปดู จึงพายเรือจนเลยสวนมะพร้าวไป อีกไม่เท่าไหร่ก็จะถึงบ้าน

    รุ่นพี่จึงหันหลังไปดู ปรากฏว่าเห็นผู้หญิงผมยาว นั่งอยู่บนโลงศพ แล้วใช้มือที่ใหญ่กว่าคนปกติประมาณสิบเท่าทั้งสองข้าง กวักลงน้ำ ค่อยๆพายโลงศพไล่หลังเข้ามาเรื่อยๆ “จ๋อม…จ๋อม…จ๋อม”

    รุ่นพี่มองตาเหลือก ตัวแข็งทื่อ ทำอะไรไม่ถูก คุณน้าของรุ่นพี่ ที่ยืนรออยู่ตรงศาลาท่าน้ำ รีบกระโดดลงน้ำ แล้วลากเอาเรือของรุ่นพี่เข้าเทียบศาลา แล้วรีบลากแขนรุ่นพี่เข้าไปในบ้าน พร้อมกับพูดว่า “อย่าหันไปมอง เอ็งรีบขึ้นบ้านก่อน”

    คุณน้าลากรุ่นพี่เข้าไปในห้องพระ แล้วยกพระพุทธรูปองค์ใหญ่มาให้รุ่นพี่ รุ่นพี่ก็นั่งกอดพระพุทธรูปตัวสั่นปากสั่น สักพักก็เริ่มสงบสติได้ จึงได้ถามคุณน้า แต่คุณน้าตอบกลับมาว่า “เอ็งไม่ต้องพูดอะไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปวัดด้วยกัน” คืนนั้นรุ่นพี่นอนกอดพระพุทธรูปตัวสั่นทั้งคืน ส่วนคุณน้าก็นั่งเฝ้าอยู่ทั้งคืน

    เช้ามา คุณน้าก็ได้พารุ่นพี่ไปวัด หลวงพ่อท่านบอกว่า “ต้องให้มันอยู่ในโบสถ์สามวัน ไม่งั้นคงไม่รอด” รุ่งพี่จึงได้เข้าไปอยู่ในโบสถ์ หลวงพ่อท่านก็เอาสายสินญ์มาพันไว้รอบๆโบสถ์ แล้วขึงด้านในไว้อีกหนึ่งชั้น

    แล้วคุณน้าก็กำชับว่า “ให้ทำตามที่หลวงพ่อบอก ถ้ายังไม่อยากตาย” แล้วหลวงพ่อก็พูดขึ้นมาว่า “ถ้าเห็นอะไร ได้ยินเสียงอะไร อย่าออกนอกสายสินญ์ อย่าออกนอกประตูโบสถ์ อยู่ในเสมาของโบสถ์ เดี๋ยวจะให้พระกับเณรมาเฝ้า”

    แม้แต่ช่วงกลางวัน หลวงพ่อท่านก็บอกว่า ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าออกมานอกโบสถ์ ถ้าปวดก็ให้ใช้กระโถนไปก่อน ตกกลางคืน ประมาณสามทุ่ม รุ่นพี่ได้ยินเสียงคนพายเรือ อยู่หน้าท่าน้ำวัด “จ๋อม…จ๋อม…จ๋อม” สักพักก็เงียบ อีกสักพักเสียงก็มาอีก

    เณรที่มาเฝ้า ต่างเอาจีวรคลุมโปงแล้วนอนกอดกันตัวสั่น รุ่นพี่จึงบอกกันเณรว่า “เณร ลองเปิดหน้าต่างโบสถ์แล้วดูที่ท่าน้ำหน่อย ใครพายเรืออยู่อ่ะ” เณรตอบว่า “ไม่กล้าดูหรอก ผมก็กลัว”

    จนเข้าคืนวันที่สาม เป็นวันพระใหญ่พอดี วันนี้มีทั้งพระและเณรมาอยู่เป็นเพื่อนหลายรูป แต่วันนี้ รุ่นพี่ขอให้เปิดประตูโบสถ์เอาไว้ เพราะอยากจะรู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ที่พายเรืออยู่ที่ท่าน้ำวัด

    เวลาประมาณห้าทุ่มเกือบๆเที่ยงคืน ก็ได้ยินเสียงพายเรือเหมือนเดิม “จ๋อม…จ๋อม…จ๋อม” รุ่นพี่จึงหันไปมองที่ท่าน้ำวัด ปรากฏว่าเห็นหัวคน ค่อยๆโผล่ขึ้นมาที่ท่าน้ำ ลักษณะคอยาวๆ หน้าตอบๆซีดๆ ดวงตากลวงโบ๋ แสยะยิ้มให้รุ่นพี่

    แล้วเสียงพายก็ยังดังอยู่ตลอด “จ๋อม…จ๋อม…จ๋อม” จนรุ่นพี่ช็อคนั่นตัวแข็งอยู่กลางโบสถ์ พระกับเณรรีบวิ่งไปปิดประตูหน้าต่าง แล้วรีบไปอยู่รวมกันที่กลางโบสถ์ เณรตะโกนลั่นโบสถ์ว่า “ช่วยด้วยๆๆ”

    จนหลวงพ่อกับสัปเหร่อได้ยินเข้า จึงรีบวิ่งมาหา ก็เห็นทั้งพระทั้งเณรแล้วก็รุ่นพี่ นั่งกอดกันกลมอยู่กลางโบสถ์ หลวงพ่อท่านก็บอกว่า “คืนนี้เอ็งพ้นแล้วหละ เค้าไปเอาคนอื่นแล้ว”

    รุ่นเช้าของวันถัดมา คุณน้าก็ได้มาหารุ่นพี่ที่วัด แล้วบอกว่า “มีผู้หญิง ตายอยู่หน้าประตูเขื่อนเมื่อคืน” จากนั้นหลวงพ่อก็ทำพิธีเรียกขวัญ รดน้ำมนต์ให้ทั้งเณรทั้งพระแล้วก็รุ่นพี่

    คุณน้าบอกว่า “คนที่ตาย เป็นลูกสาวของคนรู้จัก ไปพายเรืออีท่าไหนไม่รู้ โดนน้ำม่วนลงไป ศพไปติดอยู่ตรงหน้าประตู” และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่หอพักแห่งหนึ่งแถวสุขาภิบาล 5 เมื่อหลายปีที่ผ่านมา คุณเอนั้นเป็นคนชอบดูดวง จากนั้นคุณเอก็เริ่มเรียนดูไพ่ยิปซี จนคุณเอก็พอดูเป็นพอสมควร แล้วคุณเอก็ไปรู้จักพี่อีกคนนึง เขาก็ดูดวงเป็นเหมือนกัน แต่เขานับถือศาสนาคริสต์ แล้วพอดูกันไปดูกันมา จนครั้งนึงคุณเอก็มีความคิดว่า ถ้าเกิดอยากดูแม่นๆ สงสัยเราต้องไปดูในที่เงียบๆ ไม่มีคน เผื่อมันจะแม่น แล้วบริเวณที่คุณเออยู่นั้นก็จะมีตึกอยู่ตึกนึง ที่ชั้น 5 จะเป็นชั้นที่ไม่มีคนอยู่เลย และเป็นอะไรที่ใครๆก็พูดว่า ผีดุ คุณเอกับพี่ก็เลยนัดกันเข้าไปที่นี่

พอถึงเวลา ตอนนั้นก็ประมาณตี 2 ก็เตรียมเทียน เตรียมเสื่อ กะจะไปนั่งดูเต็มที่ ทั้งหมดก็ไปกัน 6 คน โดยที่ 4 คน นั่งล้อมวงกันเพื่อจะดู อีก 2 คน ยืนอยู่บริเวณชานของตึก ยืนคุยกัน ไม่ได้สนใจ พอเริ่มดู คุณเอก็สับไพ่กันตามปกติของไพ่ยิปซี คนที่ดูไพ่ยิปซีเนี่ยจะรู้ว่า ไพ่จะต้องมี อดีต ปัจจุบัน และอนาคต แต่พอเปิดไพ่ขึ้นมา คุณเอเห็น ไพ่ที่เป็นอดีต ปัจจุบัน อนาคตไม่เห็น เป็นไพ่ที่บอกอนาคตไม่ได้ และที่สำคัญไพ่ที่เปิดมานั้นไม่ใช่ไพ่ของผู้ชาย แต่ว่าคนที่ดูกับคุณเอเป็นผู้ชาย คุณเอก็เลยบอกพี่เขาไปว่า ครั้งนี้น่าจะมั่วแล้วไหนพี่ลองสับใหม่อีกที

ครั้งนี้ หยิบไพ่ออกมา 10 ใบ ต่างกับครั้งแรกแค่ 2 ใบ อีก 8 ใบ เหมือนเดิมเป๊ะ และก็เป็นไพ่ผู้หญิงออกมาเหมือนเดิม คุณเอก็ขนลุก และก็ขอสับไพ่เอง พอคุณเอสับเสร็จ ไพ่ 10 ใบ มีอยู่ 7 ใบ เหมือนเดิม ต่างตำแหน่งนิดหน่อย แต่ความหมายยังคงเดิม พี่ที่เขาดูก็บอกว่า คุณเอ สงสัยจะไม่ใช่ของเราแล้วหละ คุณเอก็เลยบอกว่า ถ้าอย่างนั้น ก็ของคนแถวๆนี้แหละ แล้วคุณเอก็พูดต่อว่า ถ้าเขาอยากดูนัก เดี๋ยวดูให้เลย พอดูเสร็จ คุณเอก็ทายออกมาว่า คนนี้เป็นผู้หญิง สาเหตุที่เขาเสียชีวิตคือ ฆ่าตัวตาย เพราะความรัก แต่เขาไม่ได้ตายที่ตึกนี้ ด้วยความเป็นสัมภเวสีเขาก็ล่องลอยมาอยู่ที่เงียบสงบ ดังคำพูดที่ว่า บางที่ที่ไม่มีคนตาย แต่ไม่คนอยู่ ก็จะมีสิ่งพวกนี้อยู่ คุณเอก็ทายต่อว่า เขาดูทุกข์ทรมานมาก เพราะเขาไม่สามารถไปไหนได้ ชีวิตยังต้องวนเวียนอยู่แบบนี้ แล้วคุณเอก็พูดลอยๆออกมาคำนึงว่าดูให้แล้วนะ ถ้าอยากหลุดพ้น ให้ปลงแล้วทำใจ เพื่อจะได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีขึ้น

ซักพักคุณเอก็พูดต่อว่า นี่มันไม่ใช่ไพ่ของคน เพื่อนคุณเอที่ยืนคุยอยู่ข้างหลัง คุณเอมีความรู้สึกว่า เขาเอาหน้ามาอยู่บนไหล่ ไรผมก็โดนคอคุณเอ แล้วก็พูดว่า ไหนๆ ขอดูหน่อย คุณเอก็บอกเพื่อนไปว่า อ่ะ นี่ ดูดิๆ พอคุณเอพูดเสร็จ คุณเอก็สับไพ่อีกรอบนึงแต่ครั้งนี้ไพ่เปลี่ยนไปเลย เหมือนว่าไม่ใช่คนเดิม คราวนี้เป็นผู้ชาย พี่อีกคนที่อยู่ใกล้ๆก็พูดว่า ถ้าอยากดูกันนักก็มาเรียงแถวดูกันเลย แล้วคุณเอก็ดูไพ่ของคนที่ 2 คนนี้ก็ตายเพราะความรักเหมือนกัน ฆ่าตัวตาย คุณเอก็พูดลอยๆเหมือนกับบอกวิญญาณไปว่า ให้ทำใจ เพราะเขายังยึดติดที่บ่วงกรรมของเขาอยู่ ก็จบไป

พอคนที่ 3 คราวนี้เป็นผู้หญิง ตายทั้งกลม ทั้งหมดมาจากสาเหตุจากความรักทั้งนั้นเลย พอครบ 3 คน คุณเอก็ไม่ไหวละ มีความรู้สึกว่าอึดอัด แล้วก็กลับกัน ระหว่างที่เดินลง คุณเอก็คุยกับเพื่อน แล้วก็อารมณ์จะถามเพื่อนว่า ที่ไปดูเป็นยังไง แต่เพื่อนบอกว่าไม่ได้ไปดู ยืนคุยอยู่ข้างหลัง ทุกคนก็บอกว่า เพื่อนคนนี้ยืนคุยอยู่ข้างหลัง ไม่ได้เข้าไปดูเลย แต่คุณเอรู้สึกว่า เหมือนเพื่อนเอาหน้ามาอยู่บริเวณหัวไหล่ตัวเอง โชคดีที่คุณเอไม่หันหน้ากลับไป ไม่รู้ว่าถ้าหันหน้ากลับไป คุณเอจะเป็นยังไง พอลงมาจากตึก พี่คนที่ดูดวงอีกคนก็โบกมือขึ้นไปที่ 5 แล้วก็พูดว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้มาดูให้ใหม่นะ แล้วคุณเอก็ต้องมากับพี่เขา เพื่อมาดูดวงให้ผี ตอนนั้นคุณเอก็กลัว แต่ความอยากลองและก็ไม่ได้เห็นเป็นตัวๆ ก็เลยไป

พอวันที่ 2 ก็เวลาเดิม ตี 2 ครั้งนี้ก็มีคนไปเพิ่มอีกคนนึง เป็น 7 คน น้องคนที่ไปเพิ่มเนี่ย จะเป็นคนที่มีซิกซ์เซนต์ พอปูเสื่ออะไรเสร็จ คุณเอก็เริ่มดูดวงทันที เริ่มสับไพ่ พอเปิดไพ่ ก็เหมือนว่า ไพ่มันดูมั่วๆ ไม่สามารถจับต้นชนปลายอะไรได้ถูกเลย เหมือนเป็นผู้หญิง เหมือนสัญญาณเขาอ่อน ไม่เหมือนเมื่อวานนี้ คุณเอก็เลยถามน้องคนที่มาใหม่ว่า เห้ย เอ็งมีความรู้สึกยังไง น้องก็บอกว่า รู้สึกว่า เขาอยู่หน้าประตูุ เขาเข้ามาไม่ได้ คุณเอก็งง หรือใครใส่พระมาหรือเปล่า แต่พอถามๆ ก็ไม่มีใครใส่มา แต่เหมือนมีบางอย่างทำให้เขาเข้ามาไม่ได้

คุณเอก็พยายามดูอีกแต่ก็ไม่ได้ เมื่อวานที่ดูนั้นเป็นอีกที่นึง วันนี้อยู่อีกที่นึง คุณเอก็เลยคิดว่า ถ้าในห้องนี้ดูไม่ได้ เดี๋ยวลองย้ายไปที่เดิม แต่พอย้ายไปที่เดิม เขาก็เข้ามาไม่ได้อีก พอซัก 2-3 ครั้ง คุณเอก็เลยลองดูอีกทีนึง ตรงบันได ครั้งนี้ไพ่ออกชัดเจน เปิดไพ่ออกมา เหมือนจะเป็นไพ่ของเจ้าที่ แล้วก็มีใบนึง เป็นไพ่ 10 ดาบ ตรงตำแหน่งปัจจุบัน ความหมายก็คือประมาณว่า ให้หยุด ให้หยุดการกระทำนี้ แล้วพี่คนที่เขาเป็นคริสต์เขาก็บอกว่า ได้ยินเสียงเหมือนทูตสวรรค์ของเขา ลอยเข้ามาในหูบอกให้หยุดการกระทำนี้ซะ เพราะว่าการที่ไปบอกวิญญาณแบบนี้

เหมือนทำให้เขาหลุดจากกรรมที่เขาก่อขึ้นมา พอพวกคุณเอบอกวิธีทางให้เขาไป ทำให้กฏแห่งกรรมของเขาเสีย เขาก็เลยได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี ได้ไวขึ้นกว่าเดิม ซึ่งมันก็ดีสำหรับดวงวิญญาณ แต่มันไม่ดีสำหรับคนที่ดูดวง เพราะ ถ้าเกิดเขาไปดีกรรมของเขาก็จะมาตกที่เรา หลังจากนั้น คุณเอก็ไม่เคยดูให้คนตายอีกเลย

ประสบการณ์สยองขวัญ the shock
#อยู่กับผีมา4เดือน
เล่าโดย : คุณโจ้

    เหตุการณ์เกิดขึ้นที่บ้านหลังหนึ่ง แถวย่านลาดพร้าว เมื่อประมาณแปดปีที่ผ่านมา คุณโจ้ทำงานเกี่ยวกับออแกไนเซอร์ จึงมีเพื่อนฝูงมากมายที่ชอบมานอนค้างที่บ้านของคุณโจ้ ลักษณะเป็นบ้านทาวน์เฮ้าส์สองชั้น

    ช่วงหลังๆ มีเพื่อนมาบอกว่าเห็นผู้หญิงเดินอยู่ในบ้าน บางคนก็บอกว่า ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ จนเพื่อนๆเริ่มไม่กล้ามาเที่ยวที่บ้าน คุณโจ้จึงมาคิดว่ามันคืออะไรกันแน่ ก็ได้ไปปรึกษารุ่นพี่ รุ่นพี่จึงพาไปหาผู้หญิงคนนึง ชื่อคุณเปิ้ล เป็นคนที่มีซิกเซ้น คุณโจ้จึงถามคุณเปิ้ลว่า

คุณโจ้ : มีใครตามผมมามั้ยครับ
คุณเปิ้ล : เดี๋ยวเรื่องนี้ค่อยตอบ เอาเรื่องอื่นก่อน มีอะไรอยากจะถามอีกมั้ย
คุณโจ้ : ผมกำลังจะเริ่มทุกธุรกิจ ลงทุนกับรุ่นพี่สี่คน คิดว่ามันจะเป็นยังไงบ้าง
คุณเปิ้ล : ถ้าเปิดธุรกิจเลยหกเดือนไปแล้ว มันจะรุ่ง แต่ถ้าไม่ถึงหกเดือน จะมีคนนึงที่แยกออกไปทำธุรกิจส่วนตัว
คุณโจ้ : พี่ชายผมจะสอบติดมหาลัยมั้ย
คุณเปิ้ล : ไม่เกินสองปีสอบติดแน่นอน แล้วให้ไปเอานาฬิกาที่บ้านออก เพราะมันหันออกไปทางหน้าบ้าน นาฬิกาเรือนนี้มันไม่ดี ไปเอาออกซะ

    คุณโจ้ติดใจเรื่องนาฬิกามาก เพราะจำไม่เห็นได้ว่าที่บ้านมีนาฬิกา หลังจากคุยเรื่องนี้มันจบ คุณเปิ้ลก็พูดขึ้นมาว่า

คุณเปิ้ล : มีคนตามมาด้วยนะ เป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกัน เพราะโจ้ไปรับเค้ามาจากอยุธยาเมื่อสองเดือนก่อน ตรงทางสามแพร่ง

    คุณโจ้นึกย้อนไปถึงวันที่ขับรถกลับบ้านเกิดที่จังหวัดนครสวรรค์ ปกติคุณโจ้จะขับรถจากกรุงเทพไปนครสวรรค์โดยที่ไม่แวะปั้มหรือที่อื่นๆเลย แต่มีอยู่ครั้งนึงที่คุณโจ้แวะซื้อของข้างทาง และตรงนั้นเป็นทางสามแพร่งพอดี คุณโจ้จึงถามคุณเปิ้ลว่า

คุณโจ้ : อ่าว แล้วแบบนี้เค้าตามเรามาได้ไงครับ
คุณเปิ้ล : เค้าไม่รู้จะไปไหน มันเป็นจังหวะที่พอเหมาะพอเจาะ เค้าถึงได้เกาะติดเรากลับมาได้เลย
คุณโจ้ : แล้วผมควรจะทำยังไงดีครับ
คุณเปิ้ล : มีเวลาว่างก็พาเค้าไปส่งซะ แล้วบอกเค้าว่าต่างคนต่างอยู่

    หลังจากวันที่คุณโจ้ได้ไปคุยกับคุณเปิ้ล ก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนอยู่ด้วยตลอด ไม่ว่าจะอยู่ที่บ้าน หรือขับรถออกไปไหน จะรู้สึกว่ามีคนคอยเดินตาม หรือนั่งอยู่ข้างๆ ทุกที่และตลอดเวลา

    วันนึง หลังจากที่คุณโจ้อาบน้ำเสร็จ แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ รู้สึกว่ามีคนสะกิดหลัง จนคุณโจ้ขนลุก เย็นวาบไปทั้งตัว เป็นครั้งแรกที่เริ่มแตะต้องตัว แต่คุณโจ้ก็พยายามไม่คิดอะไรมาก เพราะว่าอยู่แบบนี้มาหลายเดือนแล้ว

    ผ่านมาประมาณสองวัน ตอนนั้นคุณโจ้นั่งอยู่ในร้านกาแฟของตัวเอง แล้วมีธุระต้องไปประชุมที่บริษัท คุณโจ้จึงพูดออกมาลอยๆว่า “อยู่ที่ร้านเนี่ยแหละ แล้วช่วยเรียกลูกค้าให้เราหน่อย อีกสองชั่วโมงเราจะกลับมา” แล้วคุณโจ้ก็ออกไปประชุม

    หลังจากประชุมเสร็จก็กลับมาที่ร้านกาแฟ ปรากฏว่าคุณโจ้เห็นภาพที่ไม่เคยได้พบเห็นมาก่อน มีลูกค้ายืนรอคิวที่จะนั่งดื่มกาแฟจนล้นออกมานอกร้าน เรื่องนี้ทำให้คุณโจ้คิดว่า ไม่อยากจะไปส่งเธอให้กลับไปอยู่ที่ทางสามแพร่ง แต่อยากให้อยู่ด้วย อยากรู้เรื่องราวของเธอ อยากบอกคุณพ่อคุณแม่ของเธอว่าเธออยู่ด้วยที่นี่

    คุณโจ้จึงต่อสายไปปรึกษาคุณเปิ้ล คุณเปิ้ลบอกให้คุณโจ้ถ่ายรูปหน้าของตัวเอง แล้วส่งข้อความไปหาคุณเปิ้ล แล้วเดี๋ยวจะโทรกลับ คุณโจ้ก็ปฏิบัติ สักพักคุณเปิ้ลโทรกลับมาบอกว่า “โจ้ เค้าไม่ได้อยากให้โจ้รู้จัก เค้าไม่ได้อยากให้โจ้ช่วยอะไร และเค้าก็ไม่ได้อยากรู้จักโจ้ด้วย” คุณโจ้ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกเฟล

    คุณโจ้ใช้ชีวิตปกติเรื่อยมา แต่ก็มีเพื่อนหลายคน บอกว่าเห็นผู้หญิงเดินตามหลังคุณโจ้ตลอดเวลา บางครั้งก็เห็นยืนจ้องหน้า ลักษณะเหมือนจะเอาเรื่องคุณโจ้ และเวลาขับรถไปไหนมาไหน ก็จะมีคนเห็นผู้หญิงนั่งจ้องหน้าคุณโจ้อยู่ที่เบาะข้างคนขับ

    และเช้าของวันนึง คุณโจ้นอนหลับตาอยู่บนเตียง แต่ได้ยินเสียงผู้หญิงมากระซิบข้างหูว่า “ถ้ายังไม่ไปส่งชั้น แล้วชั้นจะไปเกิดไปยังไง” ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคุณโจ้คิดขึ้นเอง หรือว่าเธอคนนั้นมากระซิบบอกจริงๆ แต่มันก็ทำให้คุณโจ้ตกใจจนตื่นเต็มตา รีบกระโดดลงจากเตียง หยิบกุญแจรถแล้ววิ่งลงจากบ้านไปเปิดรถ พร้อมกับพูดว่า “มาเลยเธอ เดี๋ยววันนี้เราจะไปส่ง”

    คุณโจ้ขับรถไปที่อยุธยา ผ่านไปถึงอ่างทอง ค่อยๆมองดูข้างทางว่าร้านที่เคยแวะเมื่อตอนนั้นอยู่ตรงไหน แต่ขับวนอยู่สามรอบก็หาไม่เจอ จนรอบที่สามก็คิดว่าต้องหาต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ตรงทางสามแพร่ง

    จนไปเจอทางสามแพร่ง คุณโจ้ก็เปิดประตูรถแล้วพูดว่า “มาส่งแล้วนะ ต่างคนต่างอยู่นะ ไปละ” แล้วคุณโจ้ก็ขับรถกลับกรุงเทพ ในขณะที่กำลังขับรถกลับ คุณโจ้น้ำตาไหล มีความรู้สึกเหมือนอกหัก อาจจะเป็นเพราะความผูกพันที่อยู่ด้วยกันมาหลายเดือน และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด