เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ6 ปีที่ผ่านมาเป็นเรื่องสมัยที่คุณตี๋ยังเป็นนักศึกษาอยู่ตอนนั้นคุณตี๋หารายได้เสริมขณะเรียนด้วยการรับถ่ายรูปรับปริญญาตามสมัยนิยมที่วัยรุ่นหันมาเล่นมาใช้กล้องโปรกันและด้วยความที่เป็นมือสมัครเล่นบางครั้งงานที่รับมาก็มักจะเป็นลูกค้าที่งบน้อยหรืออาจจะอยู่ไกลจนตากล้องมือโปรเลือกที่จะส่งต่อมาให้ทำเพราะไม่อยากไปเอง เรื่องเล่าสยองขวัญ: รถทัวร์เที่ยวกลางคืน…ลงไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวกลับมาผีมานั่งข้างๆ ครั้งนั้นคุณตี๋และเพื่อนอีก2 คนได้รับงานถ่ายรูปรับปริญญาของมหาวิทยาลัยหนึ่งในวันงานซ้อมรับก็ผ่านไปได้ด้วยดีเนื่องจากมหาวิทยาลัยนั้นอยู่ในจังหวัดเดียวกันกับที่คุณตี๋อยู่หากแต่ในวันรับจริงนั้นต้องเดินทางไกลเพราะงานวันรับจริงนั้นจะถูกจัดในมหาวิทยาลัยชื่อเดียวกันแต่เป็นอีกวิทยาเขตหนึ่งในต่างจังหวัดสำหรับตากล้องมืออาชีพคงเลี่ยงจะรับงานแบบนี้ด้วยเกรงว่าจะไม่คุ้มค่าเหนื่อยแต่สำหรับคุณตี๋และเพื่อนๆแล้วถือว่าเป็นเรื่องน่าสนุกและตื่นเต้นแน่นอนว่าคุณตี๋ไม่เคยไปมาก่อนจึงให้ความรู้สึกเหมือนการผจญภัย… หากแต่พอกลับมาย้อนคิดดูแล้วเหตุการณ์ในครั้งนั้นดูจะเป็นความตื่นเต้นจากเหตุสยองขวัญมากกว่านึกสนุก คุณตี๋และพรรคพวกได้รับการติดต่อจากพี่ที่เป็นลูกค้าว่าให้ไปขึ้นรถที่มหาวิทยาลัยของพี่ตอน2 ทุ่มครึ่งเพราะทางมหาวิทยาลัยได้จัดเตรียมรถทัวร์สำหรับรับบัณฑิตและญาติๆที่จะไปร่วมงานวันรับจริงในส่วนของพี่ลูกค้านั้นจะเดินทางไปเองส่วนตัวกับครอบครัวคุณตี๋ไปทันซื้อตั๋วพอดีและได้ที่นั่งในรถคันหนึ่งจากกว่า10 คันซึ่งเป็นคันเดียวกันกับเพื่อนที่มาด้วยกัน รถต้องเดินไปไกลกว่า 6-7 ชั่วโมง ในรถทัวร์ถูกดับไฟจนมืดเพื่อไม่เป็นการรบกวนผู้โดยสารเนื่องจากเป็นการเดินทางในตอนกลางคืนทุกคนบนรถภายใต้ความมืดถ้าไม่หลับโดยซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนบางที่รถทัวร์แจกให้ก็มักจะเล่นโทรศัพท์คร่าเวลาคุณตี๋กับเพื่อนที่มาด้วยกันก็คุยเล่นด้วยความตื่นเต้นในการเดินทางครั้งนี้เพราะไม่เคยมาเส้นทางนี้มาก่อนไม่รู้ว่าจะได้เจออะไรบ้างพร้อมสังเกตนอกหน้าต่างกันเป็นระยะจนกระทั่งในที่สุดก็ผลอยหลับกันไปเอง ไม่รู้ว่ารถเดินทางมาไกลเท่าไหร่คุณตี๋รู้สึกตัวว่ารถไม่ได้เคลื่อนตัวแม้ยังติดเครื่องอยู่คุณตี๋มองดูนาฬิกาจากในความมืดขณะนั้นเป็นเวลาตี3 จึงเริ่มสังเกตนอกรถจากหน้าต่างภายนอกคล้ายรถกำลังอยู่ในจุดพักรถหรืออู่รถทัวร์เพื่อรอเติมน้ำมันในอู่มีลักษณะเป็นลานกว้างมีเกาะกลางคล้ายสถานีโดยรอบมีรถทัวร์จอดแวะพักอยู่หลายคันสักพักทั้งคันรถก็สว่างสไวขึ้นจากหลอดไฟด้านบนขณะนั้นคุณตี๋เริ่มสังเกตเห็นว่าคนในรถเริ่มตื่นมากดโทรศัพท์บ้างคุยจ้อกแจ้กบ้างแต่ครู่หนึ่งก็สะดุ้งขึ้นด้วยเพราะว่าฟาร์ม..เพื่อนที่นั่งติดกันนั้นจะลุกไปเข้าห้องน้ำคุณตี๋ลุกขึ้นให้ฟาร์มเดินออกไปที่ทางเดินได้สะดวกเขาเห็นฟาร์มเดินไปด้านหลังเพื่อเข้าห้องน้ำ… นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณตี๋ยังเห็นฟาร์มมีสติคุยรู้เรื่อง หลังจากนี้จะเล่าในมุมมองของฟาร์มซึ่งคุณตี๋เล่าว่าได้ทราบเรื่องทั้งหมดในภายหลังจากฟาร์ม ฟาร์มเดินแบบงัวเงียไปท้ายรถเพื่อจะเข้าห้องน้ำแต่พบว่าถูกใช้งานอยู่และดูเหมือนจะมีคนรอต่อคิวอีกอย่างน้อย3-4 คนคุณฟาร์มจึงเลือกที่จะลงไปขอเข้าห้องน้ำในสถานีเนื่องจากปวดหนักรอไม่ไหวหลังจากกระซิบกระซาบกับคนขับที่เดินตรวจความเรียบร้อยอยู่คนขับก็เหมือนแกล้งพูดว่า‘ปวดขี้เหรอรีบไปรีบมาแล้วกันแถวนี้อยู่นานไม่ดี’ จนเพื่อนคุณฟาร์มอดขำและแซวไม่ได้ คุณฟาร์มลงไปใช้ห้องน้ำในสถานีห้องน้ำจัดว่าสะอาดดีไม่ต่างจากห้องน้ำในปั๊มใหญ่ๆหลังปลดทุกข์เรียบร้อยแล้วก็กลับออกมาแต่คราวนี้ด้านนอกกลับเต็มไปด้วยรถทัวร์หน้าตาคล้ายกันเต็มไปหมดบางทีรถคนอื่นๆคงตามมาทันกันพอดีคุณฟาร์มมองหายังไงก็ไม่เจอรถของตัวเองเนื่องจากตอนขึ้นก็ไม่ได้จดจำลักษณะเด่นหรือป้ายทะเบียนรถคุณฟาร์มเดินหาอยู่สักพักก็ไปเจอรถคันหนึ่งจอดอยู่ห่างออกไปคุณฟาร์มคิดว่าน่าจะใช่และพอดีที่มองขึ้นไปบนหน้าต่างและเห็นเพื่อนที่มาด้วยกันนั่งอยู่บนนั้นขณะนั้นคุณฟาร์มเล่าให้ฟังภายหลังว่า…น่าแปลกอยู่เหมือนกันที่รถไม่ได้จอดอยู่ที่เดิมและในรถก็มืดสนิทแต่ตอนนั้นคิดว่ารถกำลังจะออกและรอเขาอยู่คนเดียวจึงรีบไปขึ้นโดยไม่ได้คิดอะไร ทันทีที่คุณฟาร์มนั่งลงข้างคุณตี๋รถก็เคลื่อนตัวออกแทบจะในทันทีคุณฟาร์มนั่งอยู่ในความมืดสักครู่ใหญ่ก็เหมือนนึกเอะใจในความเงียบสะงัดมันเงียบมากจนเหมือนไม่มีใครขยับสักคนบนรถจู่ๆโทรศัพท์ก็แจ้งเตือนดังขึ้นเป็นเมสเซนเจอร์จากเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่เบาะหน้านั่นเองคุณฟาร์มชะโงกหน้าไปมองด้วยความสงสัยว่าทำไมไม่พูดกับเขาโดยตรงเหมือนตลอดทางที่ผ่านมาตอนนั้นเองที่คุณฟาร์มเริ่มสังเกตได้ถึงความผิดปกติบรรยากาศในรถดูขุ่นมัวพิกลไม่เว้นแม้เพื่อนเขาที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาคุณฟาร์มอดคิดไม่ได้ว่า…ตอนเขาลงไปคงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าหรือเป็นเพราะเข้าไปเข้าห้องน้ำนานไป คุณฟาร์มเปิดดูข้อความแล้วก็ต้องทำหน้างง “ทำอะไรอยู่” “ทำอะไร? ทำไมเหรอ..เมื่อกี้ตอนกรุไม่อยู่เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่า?” “เกิดอะไร..ไม่มีนี่ เมิงรีบๆมาได้แล้ว” คำพูดของเพื่อนสร้างความสับสนให้คุณฟาร์มทั้งยังไม่ได้ตอบคำถามของเขาจนราวกับคุยอยู่กันคนละเรื่องแต่ทันใดนั้นสายเรียกเข้าก็ดังขึ้นเป็นสายคุณตี๋..คนที่นั่งอยู่ข้างเขานั่นเองคุณฟาร์มหันไปมองคนที่อยู่ข้างๆแต่คุณตี๋นั่งนั่งไม่ได้หยิบโทรศัพท์ยกขึ้นมาด้วยซ้ำแม้จะรู้สึกแปลกๆแต่ก็กดรับสายในที่สุด… “ฟาร์ม
Read more
